Surf 'n turf

Surf 'n turf ( dinsdag 27 mei)

Na een nacht sinds dagen in een heerlijk bed, staan we uitgerust naast ons bed en klaar voor een lekker continentaal ontbijt. Om 8 uur staan we klaar om opgepikt te worden door iemand die ons terugbrengt naar Walvisbaai.

Ongeveer 20 minuten later stappen we uit in een leuk haventje waar de pelikanen relaxed rondscharrelen. We kunnen gelijk de boot op en de trossen gaan vrijwel direct los. De boot is  lang niet helemaal vol. Ook niet zo gek want het hoogseizoen begint hier pas in juli en loopt tot en met ongeveer februari.

We zijn nog maar net onderweg en er zit al een zeeleeuw in volle vaart achter onze boot tussen de stroming van de twee 115 pk motoren. Blijkbaar heeft een van de bemanningsleden al een klein visje uitgegooid. Tien tellen later spring het beest zelfs op de boot. De dekhulp verteld ons dat dit een relatief tamme zeeleeuw is en dat hij zelfs geaaid kan worden. Enkele ogenblikken later zit Charissa naast hem gezellig aan de koffie.

Als het beest weer vertrokken is wordt de sherry ingeschonken het is inmiddels 9.30...blijkbaar wordt het zo'n cruise...dus. Ook worden de koelboxen opengegooid, als je ergens zin in hebt, gewoon pakken. In de verte zien we de eerste rugvinnen van dolfijnen..tuimelaars in dit geval.

De dolfijnen hebben helaas een beetje een luie dag en hebben niet heel veel zin om te spelen. Slechts een keer kunnen we ze verleiden om de boot op volle vaart te volgen, dit duurt echter maar even en daarna trekken deze drie zich weer terug om lekker rustig in hun groep te blijven zwemmen. Een beetje loom dobberen en af een toe wat lucht uit je spuitgat persen. Voor ons geen probleem, wij zien deze beesten voor het eerst in het wild en zijn al lang blij dat we ze überhaupt gezien hebben.

Rustig varen wij verder en genieten van een drankje. Een half uurtje later komen we bij een zeeleeuwenkolonie en en zien er honderden op een strandje liggen, terwijl er nog eens tientallen lekker aan het spelen zijn. Wat direct opvalt is dat deze dieren (tenminste al ze in zo'n grote groep bij elkaars zijn) kinken als een kudde schapen. Het is een geblaat van jewelste. Iets wat enorm op de lachspieren werkt want bijna iedereen op de boot proest het bijna uit van het lachen.

Het is inmiddels alweer tijd om langzaam terug te varen naar Walvisbaai. Op ons gemakkie varen we in die richting al de afsluitende lunch wordt klaargemaakt. In no time staat er een schaal met oesters en 2 schalen met broodjes, stukjes vlees en allerlei vissoorten. Tegelijkertijd wordt de champagne ingeschonken. Wat een luxe ineens weer na bijna een week basic in de bush.
Tijdens deze lunch landt er als klap op de vuurpijl ook nog even een pelikaan op de boot. Gelokt door al die lekkere vis waarschijnlijk. Ook dit gebeurt waarschijnlijk wel vaker want de bemanning kijkt er niet raar van op. Dit beest is overduidelijk ook aan mensen gewend en in ruil voor een beetje vis laat ook dit beest zich aaien.

Terug in de haven staat onze chauffeur ons inmiddels alweer op te wachten en brengt ons gauw naar het activity centre. Daar kunnen we meteen op onze quads stappen voor een rit van 1,5 uur door de woestijn. Eerst moet nog even onze actioncamera op de helm worden gemonteerd en daarna kunnen we met de gids op pad. Charissa heeft nog nooit motor of een schakelbrommer gereden, dus krijgt zij een automaat. Nico kiest voor de schakelbak.

Na even aan de machine te hebben moeten wennen gaat het na 20 minuten echt de hoge zandduinen van de Namib woestijn op. Weer wanen we ons in een onaards landschap, één grote zandbak. Af en toe maken we wat stops om van wat uitzichten te genieten. Omdat de schakelbak een veel sterkere machine is en Nico nog 2 versnellingen over heeft als Charissa volgas rijdt, wordt er ook nog even gestopt op een plaats die de gids de "mannenspeelplaats" noemt. Hier mag Nico even de capaciteit van de schakelquad ontdekken en mag even lekker volgas rondjes trekken.

De tijd vliegt voorbij en na 90 minuten staan we allebei weer met een rooie kop in het activity centre waarna we naar onze lodge worden gebracht. Nadat we ons even hebben opgefrist doen we nog even wat boodschappen voor de komende dagen, waarna er alweer een einde is gelopen aan deze "rustdag".

Vanaf morgen zitten we weer een aantal dagen in de bush...ook wel "The middle of nowhere genoemd" en horen jullie weer even niets van ons. Tot gauw allemaal.

Ps. Allemaal nog bedankt voor de fijne reacties. Dat maakt het schrijven nog steeds de moeite waard.