Sunshine Coast

Vrijdag 5 juni

Op ons gemakkie douchen we en maken de camper voor elkaar. Dan gaan we nog even zitten voor het ontbijt en om 8.30 uur gaan we weer op pad.
De rit naar Mackay duurt zo'n 2 uur waarna we afslaan naar het Eugella National Park, dat dan nog zo'n 60 km rijden is.

Aan de rand van het park begint een 5 kilometer lange klim door wederom een regenwoud. De klim is zo steil dat ons campertje zich echt uit de naad moet werken om gang te houden. Zo steil hebben wij het nog niet eerder gezien. Dat het wat langzaam bergop gaat vinden wij geen probleem want de uitzichten vanaf de kronkelige bergweg zijn fenomenaal.

Eenmaal boven staan we even op een infobord te kijken waar we verder naartoe moeten. Als we ons omdraaien om terug naar de auto te lopen slaat de schrik ons om het hart. Rondom de voorkant van de auto kringelen slierten witte rook. Hebben we niet goed op de temperatuurmeter gekeken en is de motor aan de kook? Of een
Is het een beginnende autobrand? Dan komt ineens een bekende geur; koppelingsplaten. Waarschijnlijk heeft de automaat de rit naar boven flink lopen slippen en heeft dus niet kunnen doorschakelen. Als de rook is opgetrokken en de geur is verdwenen rijden we voorzichtig verder. Er lijkt geen schade te zijn ontstaan. 

Een klein kwartiertje later komen we op de plek waarvoor we gekomen zijn. We staan nu op een van de weinige plekken waar je het schuwe vogelbekdier zou kunnen zien. Één probleempje; alhoewel deze schuwe beestjes ook wel overdag gezien worden, zijn de beste momenten om hem te zien, zoals bij heel veel dieren, de schemeruurtjes. Het is nu 12.40 uur en tijd om tot de schemering te wachten hebben we niet. We moeten vandaag namelijk best nog wel even een paar kilometers maken anders komen we de komende dagen niet goed uit.

We nemen de gok, gaan naar de plek waar ze het meest gezien worden zijn muisstil en letten op grote kringels in het wateroppervlak. Hier hebben we weer alle geluk van de wereld. Na slechts 10 minuten zien we 50 meter verderop kringen in het wateroppervlak en iets wat telkens even boven water komt en weer onder duikt. Dit gebeurt een paar keer terwijl die kringen steeds dichterbij komen totdat plots; het vogelbekdier recht voor onze neus opduikt. Geniaal! Midden op de dag en dit schuwe, buitenaards aandoende, gekke dier met Donald Ducksnavel, zwemvliezen en een beverstaart, doet z'n ding recht voor onze neus. Hij is watervlug maar geeft ons toch nog even de gelegenheid op wat mooie plaatjes te schieten en zelfs een stukje te filmen. We kunnen het wel uitschreeuwen maar kunnen ons nog net beheersen. Een vogelbekdier in het wild met eigen ogen zien, terwijl er misschien 3 plekken in de wereld zijn, en die liggen ook nog eens alleen in Australië, waar je dit schuwe beest zou kunnen zien. Perfect. Met een brede smile op ons gezicht gaan we weer op pad, de berg af, het park uit. Mission accomplished.

We passeren Mackay en trappen nog even een paar uurtjes door. Uiteindelijk stoppen we in Clearview Ook hier vinden we weer een goedkopen campsite op een perfecte locatie op het strand. We vermoeden dan ook dan de naam Clearview is afgeleid van het perfecte heldere uitzicht, zowel op de zee als de miljoenen heldere sterren boven ons hoofd....

Zaterdag 6 juni

We worden precies op tijd wakker voor de zonsondergang aan de waterkant, deze is fenomenaal. Er staat echter wel een straffe bries uit het zuiden en deze brengt flink wat koele lucht mee. Buiten ontbijten gaat nog net maar de fleece moet wel aan.

Eenmaal onderweg ziet de weg er weer uit zoals we gewend waren in de outback en als de wind eenmaal is gaan liggen bereikt ook de temperatuur weer tropische waarden. De komende dage rijden we flink door omdat er niet heel veel de beleven is op dit deel van de route, behalve dat de route vol ligt met roadkill. Nergens zagen we zoveel dode dieren (vooral kangaroes) als op dit stuk.

Na een flink stuk op de Bruce Highway, verlaten we deze voor een Scenic Drive via Yepoon. Een mooie route met mooie vergezichten langs de kust. We stoppen om te lunchen op een strand in Emu Park. Dit strand hebben we bijna voor ons zelf, dus brengen we er best wel een tijdje door.

Uitgerust gaan we dan ook weer verder voor het laatste stuk van deze etappe. We rijden rijden via Rockhamton de rundvee en rundvlees hoofdstad van Australië via Gladstone naar Tannum Sands. Hier staan we weer op een prima campsite en bereiden ons voor op weer een lange rit van morgen. Zoals gezegd niet veel te beleven op dit stuk, dus het verhaal is niet zo lang. Maar wij genieten hoe dan ook van de omgeving op deze lange ritten.