Exploring Hanoi

Dinsdag 9 mei

Een klein beetje brak na de klim en de busreis van gisteren zitten we rond 9:00 uur weer aan de ontbijttafel in het Old Quarter Hotel. We doen de ochtend dan ook even rustig aan. 

We nemen even de tijd om ons reisschema iets aan te passen en daarvoor moeten we wat onderzoek doen. We zijn er namelijk achter gekomen dat het goedkoper is om naar onze bestemming van a.s. vrijdag te vliegen, in plaats van de de avond ervoor de nachttrein te pakken en dan 11 uur te reizen. Bovendien sluit het beter aan omdat we donderdagavond terugkomen uit Halong Bay en dan direct door hadden gemoeten naar het station. Nog een voordeel is dat we eerder op onze bestemming aankomen en daar dus meer tijd hebben. We boeken dus een vlucht en een extra nacht in ons huidige hotel.

Rond 11.00 uur hebben we de zaken geregeld en staan we buiten om op ons gemak Hanoi te gaan verkennen. Allereerst lopen op ons gemak door de oude buurt naar Hoàn Kiêm Lake. Deze zagen we alleen nog maar op afstand op onze eerste dag in het City View Café. Het Hoàn Kiêm meer is zeer populair bij de plaatselijke bevolking. Dit is 's ochtends de plek voor meditatie en ochtendgymnastiek. Straatverkopers verkopen er speelgoed, ballonnen en drankjes. Midden in het meer staat de kleine 18e eeuwse Schildpadtoren en aan de noordoever de Ngoc Son-tempel die te bereiken is via een rode boogbrug (Brug van de rijzende zon). Helaas wordt de brug gerenoveerd en staat het onderste deel in de steigers.

We vervolgen onze wandeling naar het Westen en worden we voor het eerst geconfronteerd met het oversteken van de grotere straten. Het zebrapad heeft geen enkele betekenis en als Westerling moet je toch wel even een knop omzetten voordat je aan de oversteek begint. De rij met scooters, brommers en motoren (plus een enkele auto of bus) lijken een onneembare barrière. Niemand gaat echter voor je stoppen dus is het een kwestie van naar links blijven kijken en de straat op stappen, kijken hoe de horde die op je af komt rijden reageert, en weer een stapje verder. Wonderbaarlijk genoeg werkt het om gewoon maar te blijven lopen en de bestuurders op jou te laten anticiperen. Hoe woest het verkeer hier ook oogt, we hebben nog geen ongeluk gezien of sirene gehoord.

Als we een eind verderop een klein enkel spoor oversteken en naar rechts kijken, zie we ineens een plaatje die we wel eens in een of andere reisfolder gezien hebben maar waarvan we on niet hebben gerealiseerd dat dit in Vietnam was. Het kleine enkelspoor baant zich een weg vlak langs de voordeuren van mensen. Een bizar plaatje.

Inmiddels hebben we er een behoorlijke wandeling opzitten en komen aan bij het mausoleum van Ho Chi Minh. Op deze plek riep Ho Chi Minh in 1945 de onafhankelijk heid uit en nu ligt zijn gebalsemde lichaam hier in een glazen kist. Het plein zelf ademt dezelfde sfeer als het Tiananmen plein in China. Hier treffen we Hoi (what's in a name) en hij biedt ons aan om ons in een fietsriksja, voor een schappelijke prijs naar andere bezienswaardigheden te brengen. Deze sympathieke 18 jarige (al lijkt ie 14) Vietnamees heeft wat ons betreft de gunfactor en we gaan akkoord. Er zijn eigenlijk maar 2 plekken die we echt nog willen zien, al het andere is meegenomen.

Hoi brengt ons eerst naar de Hoa Loa-gevangenis, beter bekend als het "Hanoi Hilton". In de Vietnamoorlog werden hier Amerikaanse krijgsgevangenen opgesloten (zij verzonnen dan ook de naam Hanoi Hilton) maar in de koloniale tijd werden hier de opstandeling en revolutionairen opgesloten die zich verzetten tegen de Fransen. De foto's van Amerikanen en Vietnamezen en alles werpt zij hier doormaakten zijn op z'n minst huiveringwekkend te noemen.

Buiten staat Hoi op ons te wachten om ons naar de volgende lokatie te brengen. Na een tocht van zo'n 15 minuten komen we aan bij een vijver waar we de wrakstukken van een Amerikaanse B52 bommenwerper nog net boven de oppervlakte zien uitsteken. Deze bommenwerper werd in 1972 neergehaald en van de 6 bemanningsleden kwamen er 2 om het leven, de rest werd gevangengenomen.

Na deze stop brengt Hoi ons terug naar de noordzijde van het  Hoàn Kiêm meer, waarna we afscheid nemen. Wij pakken hier aan de oever van het meer nog even een terrasje voordat we weer naar ons hotel gaan.

'S avonds blijken de Lonely Planet en Tripadvisor weer onze grootste vrienden. Op aanwijzing van hen eten we weer voor weinig in een geweldig restaurant en nemen we een afzakkertje op een dakterras van een van de hoogste gebouwen in de wijk met werkelijk een prachtig uitzicht over de stad....