End of The line

Woensdag 10 juni

We ontbijten vandaag niet op de campsite maar pakken ons boeltje bij elkaar en rijden direct door naar Coolum een plaatsje iets onder Noosa.
Even nog willen we de surfcultuur proeven en parkeren ons campertje op een parkeerplaats boven een kliff tussen de locale surfbusjes.

Hier staan we tussen de locale surfdudes en dudettes ons eigen ontbijtje klaar te maken terwijl zij, met het surfpak tot aan hun middel ook in een prutje koffie staan te roeren, sommigen net terug met de haren nat, anderen op het punt om te gaan. De "no worries" vibe hangt overal. We maken met een aantal een babbeltje met uiteraard als thema reizen en de voordelen en nadelen van ons busje ten opzichte van de hunne. Uiteindelijk is dit ook de plek waar we onze rugzakken weer eens inpakken en het campertje fatsoeneren.

Via Caloundra (what's in a name, en nog fout gespeld ook ;)) en de glasshouse mountains komen we rond het middaguur aan in Brisbane waar we uiteindelijk met tegenzin het campertje bij het kantoor van Jucy inleveren. Een halfuurtje later staan we met heel ons hebben en houden langs een van de drukste verkeersaders in Brisbane. We voelen ons enigszins zielig en bestolen nu ze ons autootje hebben afgepakt.

Met de grote rugzak op onze rug, de kleine op onze buik en nog een tasje met souvenirs in de hand, maken we ons uit voeten in de richting waar we vermoeden dat ons motel (die hebben we inmiddels online geregeld) staat. Het blijkt zo'n 20 minuten lopen.

Met onze spullen veilig in het hotel lopen we nog even naar een park waar we uitzicht hebben op de skyline van Brisbane. Voor meer hebben we geen tijd maar na zo'n een avontuur buiten hebben we eigenlijk ook helemaal geen zin in de grote stad. Ons avondeten laten we op de kamer bezorgen en samen filosoferen we over wat we het meest zullen missen aan Australië.

We komen tot de conclusie (en we waren er al door meerdere mensen voor gewaarschuwd) dat we eigenlijk best voor Australië zijn gevallen. De grootsheid van de outback, de rauwheid van de mensen die er in die omstandigheden moeten wonen maar die tevens heel zachtaardig en oprecht een babbeltje met je willen maken. De wildlife, de (voor ons..zij vinden het ijskoud in hun winter) eeuwige zomer, de veelzijdigheid aan planten, de geuren van deze, het wakker worden met de geluiden van tropische vogels overal. Maar vooral de "no worries" mentaliteit en levensruimte die je krijgt, een maatschappij met minder regeltjes en bemoeizucht dan de onze. We zijn bang dat Australië nog niet van ons af is...