Skaftafell

25 mei 2016

Voor ons doen slapen we uit en vertrekken uiteindelijk rond 10:00 van onze kampeerplek in Kirkjubæjaklaustur. We hopen onderweg nog een bezoek te brengen aan een oud IJslands turfkerkje maar dit blijkt inmiddels privéterrein en is niet meer open voor publiek. Helaas pindakaas, dan maar verder.

Na een klein uurtje komen we aan in Skaftafell, onderdeel van het Vatnajökull National Park. Het park beslaat 12.000 km2 en is het grootste nationale park van Europa. Bovendien is de Vatnajökull de grootste gletsjer van Europa. Ter vergelijking de Vatnajökull beslaat 8300 km2 terwijl de grootste gletsjer in de Alpen slechts 120 km2. Helaas lijdt ook deze gletsjer onder de klimaatverandering en is zich in een razend tempo aan het terugtrekken.

In Skaftafell boeken we een gletsjerwandeling met gids op de Svínafellsjökull. Een uitloper/gletsjertong van de Vatnajökull. 
Voordat het zover is hebben we echter nog een paar uur en we besluiten dan ook om te kijken hoe dichtbij we op eigen houtje bij de rand van de gletsjer kunnen komen. Dat lukt aardig. Via een doodlopende weg van zo'n 2 kilometer staan we aan de rand van de gletsjer. Het is ook hier waar we worden geconfronteerd met de gevaren die de gletsjer met zich meebrengt. Aan het einde van het pad, staat een gedenksteen voor twee Duitse klimmers, toen 25 en 30 jaar oud, die hier sinds 2007 worden vermist. Hoogstwaarschijnlijk zijn zij in een van de soms voor het oog onzichtbare, meters diepe spleten van de gletsjer gevallen.

Om 13:45 melden we ons bij het beginpunt waar we onze klimijzers krijgen aangemeten en onze pikhouweel krijgen uitgereikt. Daarna volgt een ritje van zo'n 10 minuten door het terrein, naar de rand van de gletsjer. Daar binden we onze ijzers onder en doen onze eerste stappen op het ijs. Het lopen op de ijzers is even wennen.
Het ijs aan het begin is zwart van de dikke laag as. Niet zo vreemd want onder het ijs van Vatnajökull liggen meerdere vulkanen. Een van deze vulkanen, de Grímsvötn, zorgde er met zijn uitbarsting op 21 mei 2011 voor dat ons reisje naar Amerika bijna niet doorging. Het vliegverkeer was dagen ontregeld en wij vertrokken destijds op 27 mei.

Twee uur lang zijn we op de gletsjer waarbij we uitleg krijgen over het ontstaan van de gletsjer en de werking en het effect van de vulkanen, het ontstaan van de spleten en spelonken en gewoon om de magie van de gletsjer te ervaren.

Eenmaal terug bij de camper is onze energie aardig op en we besluiten niet te koken en we eten in een klein restaurantje vlakbij Skaftafell. Wat ons betreft het einde van weer een geslaagde dag....