The Mothercity

Volgend jaar een dag voor vertrek ook maar vrij nemen. Eigenlijk komt het helemaal niet uit dat Joop en Mieke op de stoep staan om ons naar Schiphol te brengen, zo druk zijn we met het op orde brengen van ons huis. Als we straks terugkomen moet het immers wel netjes zijn. Met de gedachten nog bij de huishouding stappen we in de auto en krijgen gelukkig vlak voor Schiphol alsnog het vakantiegevoel te pakken.

Na het inchecken en net afgeven van de bagage, doen we nog even een afscheidsbakkie met Joop en Mieke bij Starbucks. Daarna loopt alles eigenlijk weer super soepel. Na vertrek zijn we binnen 40 minuten in Londen en ruim op tijd voor onze aansluitende vlucht naar Kaapstad.

Dit keer hebben we geen tijdsverschil en verloopt de avond dus zonder verschoven uren. Met als resultaat dat we na een laat diner, allebei als een blok in slaap vallen en vlak voor het ontbijt weer wakker worden. Na het ontbijt wordt de landing alweer ingezet. Kortom behalve stramme benen en een stijve rug van het slapen in een stoel, hebben we weinig van de vlucht meegekregen.

Zoals altijd staat er iemand met een briefje met onze namen net voorbij de douane te wachten om ons met een busje naar ons hotel te brengen. De rit duurt slechts 30 minuten maar onderweg krijgen we meteen al een indruk van de contrasten tussen arm en rijk. Golfplaten huisjes van arme kansloze immigranten uit andere Afrikaanse landen, terwijl we aan de andere kant worden ingehaald door dikke Benzen.

Eenmaal in het hotel blijkt onze kamer nog niet klaar te zijn en besluiten we onze bagage daar in de kluis achter te laten en met de door ons reeds in Nederland geprinte voucher op een van de hop on - hop off. bussen te springen. Boven op het cabriolet dek genieten we tijdens de rit heerlijk van het zonnetje.

Bij de halte "Tafelberg" stappen we uit en laten ons door een snelle kabelbaan naar de 1085 meter van de Tafelberg brengen. Het uitzicht boven is fenomenaal. We wandelen naar alle kanten op de platte berg en genieten van het uitzicht op Kaapstad maar ook op bekende punten zoals "Lionshead", "Signal Hill" en de "Twaalf apostelen". Een leuke bijkomstigheid zijn de "dassies" die overal rondscharrelen. Alhoewel de naam en het uiterlijk doet vermoeden dat het beestje familie is van de das, blijkt uit de wetenschap dat het zijn dichtstbijzijnde familielid de olifant is.....raar.

Eenmaal beneden springen we weer in de reeds klaarstaande rode bus waarna deze ons via een schitterende route naar het "Victoria and Albert Waterfront" brengt. Dit is de jachthaven van Kaapstad maar ook een plek met talloze terrassen, winkels en muziek. Hier pikken we nog even lekker een terrasje en observeren we de smeltkroes van culturen die Kaapstad is (Kaapstad is de wereld in het klein zegt men ook wel eens).

Inmiddels zijn we bekaf en besluiten naar het hotel te gaan. Onze kamer is inmiddels klaar en ligt op de 30e verdieping van Cape Sun Hotel. We hebben een prachtig uitzicht op de Tafelberg en ons bed is zo geplaatst dat we hem vanuit bed zien. Even krijgen we hetzelfde gevoel als in het View Hotel in Monument Valley in 2011. Gaat deze reis dan die van 2011 overtreffen??