Cairns to Brisbane

Vrijdag 29 mei.

We zijn iets later vandaag want we moeten ons campertje inleveren en die moet enigszins toonbaar gemaakt worden. Het grootste del van de ochtend zijn we dan ook druk met het inpakken van onze rugzakken en het in de originele staat terugbrengen van de camper.

Omdat we eigenlijk niet veel meer kunnen doen (de tank is zo goed als leeg en we hoeven deze niet te vullen), en bovendien moeten we onze camper voor 15.30 inleveren, hangen we nog wat rond op het strand van Fanny Bay in het westen van Darwin.

Uiteindelijk brengen we de camper (inmiddels liefkozend "Tommie" genoemd) naar het kantoor van Britz aan de Bombing Road. Een vervelend moment want we zijn echt aan het apparaat gehecht geraakt. Uiteindelijk hebben we 3500 km met Tommie afgelegd, hij heeft ons naar supergave plekken in The Northern Territory gebracht en ons 11 dagen een supergoed bed en een dak boven ons hoofd bezorgd. Het is niet anders, over 2 dagen pikken we onze 2e camper op voor de route van Cairns naar Brisbane.

Onze vlucht gaat pas om 20.15 uur dus we hebben wel wat tijd te doden op het vliegveld van Darwin. Dankzij een goede WiFi verbinding vliegt de tijd voorbij. Nog even wat fotootjes plaatsen op Facebook en wat what's app contact met vrienden en familie. 

Na een korte vlucht van 3 uur komen we aan in Cairns. Bij de bagageband staat onze host Natalie ons al op te wachten (te herkennen aan haar blauwe jurk met groene paraplu). De komende nachten slapen we bij Natalie, een gepensioneerde dame die haar huis via Airbnb verhuurd aan mensen van over de hele wereld. We voelen ons vanaf het eerste moment zeer welkom. Natalie kletst in de auto honderduit. Voordat we naar haar huis gaan, rijdt ze nog een rondje door de wijk om ons te laten zien waar we het dichtstbijzijnde winkelcentrum kunnen vinden en om de weg naar het strand te laten zien (op 3 min. loopafstand) van haar huis. Wederom worden we geattendeerd op het krokodillengevaar (zoutwaterkrokodillen zwemmen uiteraard ook in de zee) en het gevaar voor dodelijke kwallen. Doordat het bijna winter is zijn de meeste (!!) krokodillen en kwallen al vertrokken, het water is voor hen te koud geworden. Maar er is geen garantie dat er niets is achtergebleven. Zowel krokodillen en kwallen worden in de winter gesignaleerd al is het veel minder dan in de zomer. Haar advies; praat met de locals, zij weten of er ergens een krokodil is blijven hangen en of er onlangs kwallen zijn gesignaleerd.

Bij aankomst in het huis van Natalie worden we rondgeleid in haar riante optrekje met zwembad, een huis aan de rand van het regenwoud. 
Met een kop thee in de hand kletsen we even nog verder in de tuin, die met veel zorg en aandacht door Natalie wordt onderhouden.
Even na eenen besluiten we ons bedje op te zoeken. Het was een lange dag. Morgen bij daglicht maar eens rustig bekijken wat deze omgeving ons allemaal te bieden heeft...

Zaterdag 30 mei

Als we opstaan is het lekker zonnig en nemen we meteen een duik in het zwembad in Natalie d'r tuin. Heerlijk wakker worden zo. Helaas betrekt het al snel, en hebben we te maken met een behoorlijke tropische ochtendbui. De bossen hier heten tenslotte niet voor niets tropisch regenwoud.

Als de zon dan uiteindelijk toch weer doorbreekt gaan we er toch maar op uit om het strand en Palm Cove te verkennen. Het verhaal van de krokodillen en kwallen blijkt niet overdreven. Langs elk strand dan we komen staan de borden met hierbij de waarschuwing voor beide dieren. Op sommige plekken staat zelfs specifiek de periode November-mei aangegeven. Het is vandaag de 30 ste mei en wat ons betreft is mei voorbij dus lopen we wel met onze voeten in het water naar Palm Cove ( we zitten zelf in Cliffton Beach) maar we blijven allebei wel erg op onze hoede. Dodelijke kwallenbeten en krokodillen aanvallen zijn het hele jaar voorgekomen.

Eigenlijk doen we de rest van de dag niets anders als een beetje winkeltjes kijken, terrasjes pikken en aan het strand hangen. Palm Cove is echt een pittoresk, tropisch, relaxed dorpje.
S'Avonds gooien we en paar dikke kangaroe steaks op de barbecue. Je kunt niet naar Australië zonder te gaan barbecuen. Grappig om dit te doen in de tuin van iemand anders en een beetje te leven als een local.

Zondag 31 mei

We staan al om 9 uur bij de bushalte van Clifton Beach om de bus naar Cairns te pakken. Vandaag halen we onze 2e camper op. 

Iets voor half tien pikt de bus ons op en deze brengt ons in ongeveer 3 kwartier naar het centrum van Cairns. Hier is het nog even uitvogelen waar we naar toe moeten maar ongeveer een half uurtje later staan we in het kantoortje van Jucy, de groen-paarse verhuurder van Campers. De camper die we nu huren is nog weer wat kleiner en meer basic dan onze oude vertrouwde Britz camper. De keuken is buiten onder de achterklep, de watertank is kleiner, het gasstelletje is eenpits en er is minder opbergruimte. Het is echter wel een automaat, waardoor het linkerhandje weer in de spastische stand terug kan. Verder een prima ding en we verheugen ons dan ook op onze volgende route. Cairns naar Brisbane.

We rijden eerst nog even naar de supermarkt in Clifton Beach en rijden daarna naar het huis van Natalie om onze spullen in te laden. Ondanks het feit dat we maar 2 nachten bij haar sliepen wordt Natalie toch een tikkeltje emotioneel bij het afscheid. Het was dan ook een prima tijd en onze eerste ervaring ooit met Airbnb is dan ook zeer positief.

Blij om weer wat wielen onder onze kont te hebben en dingen te gaan ontdekken gaan we dan ook weer op pad richting Daintree Forrest, waar we dan ook rond 16.00 aankomen. De rit er naar toe doet ons soms denken aan Azië. Echter rijden in plaats van langs rijstvelden, langs suikerriet plantages. Daintree Forrest is een van de oudste regenwouden ter wereld en daar willen we wel wat meer van zien. Vandaag blijft het echter beperkt tot een mooi uitzicht vanwaar de de oceaan en de Daintree River kunnen overzien.

Onze campsite is midden in de jungle en er staan slechts 3 andere voertuigen. Er is overigens wel een klein was/toilethok. Even vogelen we nog uit hoe we het bed klaarmaken, we eten wat en gaan dan allebei vroeg naar bed. We hebben allebei koppijn. Misschien moet we maar aanleren om meer te drinken bij deze temperaturen en luchtvochtigheid .