Southland & Fjordland

Maandag 7 mei 2018

Om een uur of 4 zijn we al klaarwakker en dan duurt de rest van de nacht toch best lang. Tot aan half 8 doden we de tijd door alvast maar even wat te lezen over de plaatsen die we willen bezoeken. Daarna halen we wat broodjes bij de bakker en worden we om half 9 opgepikt door een shuttle die ons weer naar het vliegveld brengt. Hier is Britz gevestigd. De maatschappij waar we onze camper hebben gehuurd.

Na wat uitleg kunnen we onze camper in ontvangst nemen en zijn we net over tienen onderweg. Eerste stop...de supermarkt. Heel gek, maar voor ons is de supermarkt toch vaak het eerste hoogtepunt op een camperreis. We zijn altijd erg benieuwd naar de locale producten maar vooral ook naar de prijs. Het is meteen een indicatie over hoe duur een land nou eigenlijk is en weten we meteen of we ons budget moeten bijstellen.

Nadat we ons campertje hebben volgepakt besluiten we meteen maar dat we vandaag richting Te Anau gaan rijden zodat we morgen een goede uitvalsbasis hebben voor De fjorden van Milford Sound. Bij Milford Sound loopt de weg namelijk dood en vanuit Te Anau is de rit heen en terug toch wel zo'n 6 uur (incl. stops).

De rest van de dag rijden we door landschappen die we in eerste instantie vergelijken met IJsland maar komen al snel tot de conclusie dat dit toch weer mooier is. En we waren al zo enthousiast over IJsland. De bergen en meren zijn in principe net zo ruig, echter de bomen en het overige groen, en dus de afwezigheid daarvan in IJsland, maken hier echt het verschil. Tevens is natuurlijk de herkenbaarheid met de openingsscènes van Lord of the Rings onvermijdelijk.

Meteen wordt ook duidelijk dat je hier toch wel redelijk de tijd moet nemen om hier relatief korte afstanden te overbruggen want over de 150 km die we afleggen doen we zo'n beetje, met alle kleine fotostops tussendoor, ongeveer 4,5 uur. Rond 15:30 uur komen we aan in Te Anau.

De TomTom die we bij de camper hebben gekregen blijkt een klein superhandig techwonder. Op de tevens geïnstalleerde app "Campermate" kunnen we een camping in de buurt opzoeken en direct via creditcard betalen. Als we ons tien minuten later bij de receptie van de gekozen camping melden is men al op de hoogte van onze komst en kunnen we meteen onze plek innemen. Een prachtig plekje met uitzicht over Lake Te Anau.

Hier hebben we mooi even de tijd om ons campertje verder te leren kennen en al onze spullen in te ruimen. We boeken hier de tickets voor onze cruise in Milford Sound voor morgen en liggen, vanwege toch nog wel wat jetlag verschijnselen, weer lekker op tijd in bed.

Dinsdag 8 mei

Blijkbaar komen we nog niet echt in het ritme. Weer zijn we ruim voor de wekker wakker. Misschien moeten, ondanks vermoeidheid, vanavond maar zo lang mogelijk rekken. 

Voor het ontbijt blijkt maar weer hoe handig het campertje is. We kunnen het bed, opgemaakt en al, omhoogklappen en vastzetten en daaronder verschijnen onze zitbankjes alweer. Vervolgens kunnen we aan de onderzijde van het opgeklapte bed weer een tafel uitklappen en de zithoek is compleet.

Om 7.30 uur zijn we in ieder geval alweer onderweg naar Milford Sound. Een uitdagende rit met veel bochtenwerk door open valleien, bergpassen en duistere volledig in mos gehulde bossen. Het grappige is dat als je Milford Sound Googled, in reisgidsen of op ansichtkaarten ziet, het bijna altijd een foto is van een mooie zonnige dag met een strak blauwe lucht, waardoor het lijkt alsof het er altijd mooi weer is. Niets is minder waar. In werkelijkheid is Milford Sound één van de, zo niet DE natste plek op aarde. Het regent er 250 tot 280 dagen per jaar (er valt gemiddeld zo'n 8 meter) en er staat slechts 20 dagen per jaar GEEN wind.

Vandaag is geen uitzondering.  Het valt met bakken uit de lucht en de kapitein van het schip waar we mee uitvaren, geeft aan dat dit een gemiddelde dag in Milford Sound is. Gelukkig maakt dit weer wel meer sfeer dan een mooie zonnige dag. Juist de nevels en de soms net niet zichtbare toppen geven zo dit fjord een mysterieuze uitstraling.

In twee uur varen we in dit fjord tot aan de open zee (Tasmaanse zee) en weer terug. Vanwege het kleine formaat schip stuurt de kapitein ons tot net onder de watervallen, iets wat met de grotere schepen van de grotere maatschappijen niet mogelijk is. Was je al niet nat van de regen dan ben je het nu wel van de waterval. Het fjord schijnt nu trouwens te wemelen van de witte haaien want de zeerobben zijn allemaal (op de ene die wij nog op de foto kregen na) allemaal gevlucht.

Op de weg terug richting Te Anau stoppen we nog een paar keer voor een paar fotomomentjes en maken dan voor het eerst kennis met de Kia. Een papegaaiachtige die alleen hier in de hogere berggebieden voorkomt. Het beest is voor de Duvel niet bang, stapt parmantig op ons af en laat zich daarna gewillig fotograferen. Nu we deze zeldzame gast op de foto hebben hopen we dat de volgende het nationale symbool van Nieuw Zeeland wordt, namelijk de nog zeldzamere Kiwi.

We kunnen het ons qua tijd veroorloven om verder te rijden dan Te Anau en stoppen uiteindelijk halverwege Queenstown en Te Anau in het plaatsje Athol. Een klein plaatsje met de uitstraling van een dorp aan de Amerikaanse route 66. Hier stoppen we bij een kleine eenvoudige campsite waar het zo extreem donker is dat we ons kunnen vergapen aan de miljarden sterren van ons melkwegstelsel. We zijn er gek op....een mooi avondje nachtfotografie voor het slapen gaan.

Woensdag 9 maart.

Voor het eerst slapen we een beetje door en worden we niet voor de wekker wakker. Half 8 horen we dan ook de wekker afgaan en nadat we ons hebben opgefrist en ontbeten, beginnen we aan de laatste 60 km naar Queenstown. Het belooft een prachtige dag te worden want voor het eerst is de lucht strakblauw en heeft de ochtendzon genoeg kracht om ons aangenaam te verwarmen als we uitstappen voor een fotostop.

Rond tienen komen we aan bij een winkelcentrum van Queenstown waar we onze voorraden aanvullen en het campertje van de nodige diesel voorzien. Daarna rijden we rechtstreeks door naar de Skyline gondola, een kabel baan met kleine gondels, die ons naar een bergtop brengt voor een mooi panorama over Queenstown en de Remarkables (de bergkam erachter).

Het uitzicht is werkelijk uniek en het zonnetje brandt lekker dus we vinden dit wel een goede locatie om eens even lekker op het terras te zitten met een cappuccino en een stukje carrotcake.  In ons originele plan zouden we hierna met de Luge (een soort rodelbaan) naar beneden gaan maar helaas is het ding voorlopig in onderhoud en gaat dat feestje niet door. We hebben nog een kans in Rotorua waar ze ook een Luge baan hebben maar we vragen ons af of we dat wel moeten doen. De charme van deze hier in Queenstown is juist dat je met het panorama van de stad op de achtergrond naar beneden zoeft. Helaas....

We gaan dus weer met de gondel naar beneden en laten Queenstown achter ons. We zetten alvast koers richting Watanaka maar doen net buiten Queenstown nog het antieke goudzoekersstadje Arrowtown aan. Weer hebben we het gevoel dat we in Amerika zijn. De huisjes zijn geheel in de stijl van het Amerikaanse wilde westen. Tel daar nog de prachtige herfstkleuren en dit prachtige weer bij op en je hebt een Amerikaans stadje tijdens de Indian summer. Overigens is de rivier waar men vroeger het goud zeefde naast dit stadje, de plek waar Isuldir in deel 1 van Lord of the Rings het leven liet na een aanval van Orcs.

We vervolgen onze weg richting Wanaka en vinden zo'n 40 km voor deze plaats een gratis kampeerplek naast een klein meer. We besluiten hier te blijven en nog even lekker van het zonnetje te genieten. Zon, biertje, wijntje, hapje, strandje....prima.