TOCH WEL EEN VERHAAL.

Blijkbaar is het WiFi punt hier 's ochtends actiever...dus eigenwijs als we zijn hier alsnog het verhaal.

Cape cruisin'

De foto's van het duiken met haaien zijn vanochtend toegevoegd.

Na het enigszins decadente ontbijt met veel te aanwezige pianist worden we in de lobby opgewacht door Peter Edge. Een locale 70 jarige gids met het uiterlijk van een outback ranger. Peter gaat vandaag met ons op stap en gaat ons de mooie plekken van het Kaapse schiereiland laten zien. Eerst beginnen we echter met een iets minder mooie plek maar in onze ogen verplichte kost nu we toch in Kaapstad zijn en dat is Robbeneiland.
Peter brengt ons naar de haven en regelt daar de kaartjes voor de veerboot. Dit bezoekje gaat hij niet met ons mee maar wacht in de haven op ons.

Helaas is het vanochtend erg mistig en miezert het een beetje. We zien dus weinig van tot niets van de omgeving en de kustlijn als we de 11 kilometer naar Robbeneiland op de veerboot afleggen. 
Na een tocht van ongeveer 35 minuten zetten we voet aan wal op Robbeneiland waar we naar gereedstaande bussen worden geleid. Als we onder de toegangspoort doorrijden lijkt het net alsof wij de volgende bus met gevangenen zijn.

In de bus begint de gids met zijn verhaal over de geschiedenis van Robbeneiland. Over hoe het niet altijd dienst heeft gedaan als gevangenis maar ook als vooruitgeschoven post om schepen te bevoorraden en als fort/ legerbasis met een garnizoen van 3000 man. Momenteel wordt het eiland zelfs nog bewoond door ongeveer 150 mensen. Tevens komen we nog heel wat te weten over de flora en fauna van het eiland en zien we in de verte zelfs onze eerste springbok. Aan het einde van de rit stoppen we nog even bij de steengroeve waar Mandela nutteloos op steen heeft lopen hakken en stappen we bij de gevangenis uit.

Voor de rondleiding in de gevangenis zelf krijgen we een andere gids. Iemand die hier zelf 4 jaar gevangen heeft gezeten. Helaas is deze meneer redelijk moeilijk te verstaan vanwege zijn leeftijd, monotone wijze van praten en zijn Afrikaanse dialect in zijn Engels. Uiteindelijk is het wel duidelijk welke cel van Mandela is geweest mede door de alom aanwezige info borden met foto's en uitleg. Hoe dan ook, het blijft indrukwekkend om naast zijn cel te staan.

Inmiddels is de zon alweer doorgebroken en varen we terug naar Kaapstad waar Peter op ons wacht. Snel halen we een broodje en springen bij hem in de auto. Het eerste deel gaat over Chapman's drive, een van de meest fotogenieke routes die we ooit gereden hebben. Peter gaat tijdens deze rit helemaal los over de natuur maar vooral ook over de geschiedenis van de Kaap ( wat natuurlijk ook bij onze vaderlandse geschiedenis hoort ). Hij vertelt het op zo'n boeiende enthousiaste wijze dat we aan zijn lippen hangen. Intussen raakt hij verslaaft aan onze Hollandse drop die we hem blijven voeren.

Uiteindelijk komen we aan bij Cape Point waar we de klim naar de vuurtoren te voet afleggen en tenslotte afdalen om na een schitterende tocht van een uur uiteindelijk aan te komen bij Kaap de Goede Hoop. Intussen begint het al te schemeren en moeten we nog flink gas geven om nog even bij de pinguïnkolonie te kunnen kijken. Onderweg zijn we ( Helaas alweer in de verte onze eerste zebra's en bontebokken. Als we uiteindelijk bij ons hotel weer aankomen bedank Peter ons voor een geweldige dag, ook hij heeft zichtbaar genoten. We beloven hem een zak drop op te sturen.

Morgen (inmiddels vandaag dus) trekken we met onze adventuretruck de binnenlanden van Afrika in en gaat het echte avontuur beginnen. De verwachting is dat we niet veel WiFi punten tegenkomen, dus vanaf nu verdwijnen we even van de radar. De verhalen blijven we uiteraard gewoon schrijven. Als we verbinding hebben gaan we deze uiteraard alsnog proberen online te zetten. Tot snel...