Reykjavik

Reykjavik 21 mei 2016

Midden in de nacht om 2.00 uur wakker worden en je dan beseffen dat het buiten niet donker is, maar slechts schemerig waardoor je zonder zaklamp je weg kunt vinden naar het toilet is toch wel een vreemde gewaarwording. Een paar uur later douchen waarna er een zwavel/ rotte eierlucht met het warme water meekomt, is misschien nog wel vreemder. Het water komt rechtstreeks uit de vulkanische warmwaterbronnen hier vlakbij. Toch went het luchtje snel.

Het is warm genoeg om lekker zonder jas naast de auto in het zonnetje te ontbijten waarna we ons karretje een beetje fatsoeneren en naar het centrum van Reykjavik rijden.  

We parkeren vlakbij de haven en lopen als eerste naar een kunstwerk in de vorm van een Vikingschip. Dit kunstwerk herinnert aan de oorsprong van alle IJslanders, de Vikingen die hier ooit als eerste mensen aan land kwamen. Vanaf hier gaat het naar de hoofdstraat (Laugavegur) waar tientallen hippe winkeltjes en koffiebarretjes wachten. Een van de koffiebarretjes kunnen we niet weerstaan en met uitzicht op de Hallgrímskirkja bestellen we koffie en een crêpe met slagroom en jam.

De Hallgrímskirkja, oftewel Hallgrimskerk is de grootste kerk van IJsland en vanaf de 73 meter hoge toren hebben we prachtig uitzicht over de stad en de omringende natuur. Het carillon (dat elk kwartier in actie komt) in deze toren is overigens van Nederlandse makelij. De kerk zelf heeft een gigantisch orgel van wel 15 meter hoog met 5275 pijpen en terwijl we er rondlopen  speelt de organist een of ander onheilspellend, doomsday filmmuziek. Het voelt alsof het einde der tijden nadert. 

Ontsnapt aan het onheil lopen we verder naar Perlan (de parel) op de heuvel Öskjuhlid. Perlan is een soort tentoonstelling- en conferentie gebouw maar is door zijn ligging, architectuur (lijkend op een parel) en goede restaurant met geweldig uitzicht een bezienswaardigheid geworden. Ons doet het denken aan het Griffith Observatory in Hollywood. Met het prachtige uitzicht op de achtergrond eten we onder het glas van de koepel onze lunch.

Op de terugweg naar het centrum pakken we nog een biertje bij het barretje Babalú, dat in de Lonely Planet wordt aangeraden. Hier posten we vanwege de gratis WiFi meteen maar even ons verhaal van gisteren.

Als laatste brengen we nog een kort bezoek aan Harpa, het Concertgebouw van Reykjavik. Net zoals het Operahouse in Sydney, gelegen in de haven en een toonbeeld van architectuur. Voor hobby fotografen een waar paradijs want binnen is het een lijnenspel van glas en beton dat zich uitstekend leent voor zwart/wit fotografie.
Inmiddels hebben we de pap aardig op en besluiten onze dag in een restaurant (aangeraden door Tripadvisor) in de oude haven. We bestellen allebei een verschillend visgerecht en eten onze vingers er bijna bij op. Een perfecte afsluiter!

Met zware oogleden en spierpijn in de kuiten van het lopen sluiten we de dag weer af op onze camping. Morgen onze eerste kennismaking met IJslands ruige natuur.

Golden Circle 22 mei 2016

We zijn weer eens vroeg uit de veren en om 9:00 uur hebben we ontbeten, gedoucht en de auto ingepakt. Binnen no time zijn we dan ook Reykjavik uit.
Vandaag is het tijd voor de gouden cirkel, een route vol hoogtepunten langs nationaal park Thingvellir, het hete bronnen gebied Geysir en de Waterval Gulfoss. Deze bezienswaardigheden liggen relatief dicht bij elkaar en zijn dus daarom makkelijk in een dag te doen.

Na een rit van zo'n 35 kilometer komen we aan bij nationaal park Thingvellir. Midden door het park loopt de breuklijn van de Europese en Noord-Amerikaanse plaat. Sterker nog de tectonische platen schuiven hier elk jaar zo'n 2 centimeter uit elkaar. Net ernaast bevind zich Thingvallavatn, het grootste meer van IJsland. Dit is ook de plek waar het eerste parlement van IJsland is ontstaan (930 AD). Alles bij elkaar hebben we door alle plekken kort te bezoeken alweer een fikse wandeling in de benen. De mogelijkheid om in super helder water door de eerder genoemde breuklijn te snorkelen, moeten we helaas aan ons voorbij laten gaan. Blijkbaar moet je dit dus minimaal 1 dag van te voren reserveren. Onze fout. Misschien proberen we het nog eens als we aan het einde van onze trip  nog tijd (en geld) over hebben.

Nog eens een kleine 35 kilometer verderop, stoppen we in het hetebronnengebied Geysir (ja daar heeft je kleine witte keteltje z'n naam van gekregen). In dit gebied liggen veel borrelende poelen en stromen, maar de grote publiekstrekker is Strokkur. Iedere 4 tot 5 minuten spuit deze geiser heet water en stoom de lucht in. Een apart gezicht. Geysir zelf (de geiser waarnaar alle andere geisers in de wereld zijn vernoemd) is helaas enkele jaren geleden gestopt met het spuiten van water en ligt alleen nog wat te borrelen.....Na dit spectakel, snel nog even een biertje op het terras vlakbij.

Slechts 10 kilometer verder wacht ons alweer het volgende fenomeen, de Gulfoss (gouden waterval). Stromend door de rivier Hvita (witte rivier), herft het water een diepe kloof uitgesleten. Gulfoss is niet de grootste of hoogste maar door zijn vorm zeker wel de mooiste waterval van IJsland. De enorme hoeveelheid water stort zich via een soort van trap naar beneden. Eerst 11 meter en daarna nog eens 21 meter. Een prachtig plaatje.

Nadat we uiteraard door de souvenirshop bij de Gulfoss gewandeld hebben, is het toch echt weer tijd om een kampeerplek op te zoeken. Inmiddels is het alweer 19:30. We strijken uiteindelijk neer bij het plaatsje Fluthir waar we met het simpele gaspitje toch weer een uitstekende maaltijd op tafel toveren....