Bangkok op ons gemakje

Woensdag 8 mei 2019

We gaan ff terug naar gisteravond.

Hoe bizar is het als je midden in Bangkok je hotel uitloopt om een tentje voor het avondeten te zoeken, en dan een stel uit Ede tegen het lijf loopt. Dan is de wereld toch ineens een stuk minder groot. 

De volgende ochtend zijn we ruim op tijd bij het ontbijt en om 7.30 uur zitten we al in een Tuktuk, onderweg naar een zuidelijker deel van Bangkok. We worden om 8.00 uur verwacht op het adres van Co van Kessel. Een Nederlandse onderneming die fiets en boottochten organiseert in Bangkok. Co van Kessel zelf is inmiddels overleden maar hij ontdekte ongeveer 30 jaar geleden met zijn mountainbike de achterstraatjes en steegjes van Bangkok en wilde dat met mensen delen. Sindsdien is zijn naam een begrip in Bangkok.

Al snel krijgen we een karakteristieke gele fiets toegewezen en start onze tocht door verborgen steegjes en achterstraatjes. Samen met onze groep fietsen we door de smalle en bedrijvige straten van Chinatown, komen we langs tempels en langs de groene jungleachtige rafelranden van de stad. Ook steken we de Chao Phraya rivier twee keer over en nemen we onze fietsen mee op de veerboot.

Nadat we onze fiets hebben ingeleverd, slenteren we nog even door Chinatown en besluiten daar ook maar te lunchen. Tijdens de lunch kijken we uit over de Chao Phraya.

Daarna vinden we het (zeker gezien de temperatuur) wel welletjes en laten ons met een Tuktuk naar ons hotel aan de Khao San Road brengen. Hier brengen we de rest van de middag door aan het zwembad op het dakterras.

Als we s'avonds de straat weer opstappen is het helemaal los op de Khao San Road. We vonden het de afgelopen dagen al zo rustig, terwijl we hadden gehoord dat het een van de meest hysterische straten van Bangkok is. Dit bleek nu allemaal te maken hebben gehad met de kroning van de nieuwe koning. Veel bedrijven waren de laatste dagen vanwege deze kroning gesloten. 

Vandaag is alles weer open en het is een absoluut gekkenhuis in onze straat. Alle barretjes draaien hun eigen muziek en deze staat overal op vol volume. Om de meter staan "pushers" die je hun terras op willen praten en proberen je te verleiden met goedkope alcohol (waarvan sommige geschonken in een emmer!!). Ook gebruiken een aantal barretjes de beroemde (of beruchte...zeg het maar) ladyboys als "Pusher". 

Overal staan kraampjes met streetfood. Gewoon streetfood maar ook kraampjes met gefrituurde insecten. Dit moet toch nog even van de "bucketlist" en na veel wikken en twijfelen koop ik (Nico) een schorpioen op een stokje die ik met toch wel enigszins verhoogde hartslag naar binnen schuif. De smaak valt hartstikke mee maar het idee dat ik net zo'n beest heb gegeten maakt m'n maag toch wel wat weeïg. De karaf bier die op tafel staat biedt uitkomst. We gaan maar even op in de hysterie van deze straat.

Bridge over the River Kwai

Donderdag 9 mei 2019

We ontbijten weer vroeg vandaag want we gaan Bangkok verlaten. Na het ontbijt pakken we onze rugzak in en regelen een taxi die ons naar het zuidelijke busstation van Bangkok brengt.

Hier kopen we een busticket van € 2,80 p.p. voor een busrit van 2 uur naar Kanchanaburi, een schijntje.

Rond een uurtje of 11 komen we aan op het busstation van Kanchanaburi en nog een kwartier later komen we met de taxi aan bij het Good times resort waar we de komende 2 nachten zullen zijn. Het Good times resort is echt weer een cadeautje. Onze kamer is direct naast het zwembad en het resort zelf ligt op een prachtige plek aan de Kwai rivier.

Deze Kwai rivier is ook de reden waarom we hier zijn. Vanmiddag bezoeken we namelijk de spoorbrug die onderdeel is van de dodenspoorlijn (Birmaspoorlijn). Bij de constructie van de spoorlijn verloren veel westerse krijgsgevangenen het leven, onder wie ook veel Nederlanders uit toenmalig Nederlands-Indië. Echter, bij de constructie van de brug zelf vielen relatief weinig doden (negen). Over de totale dodenspoorlijn zijn dat er echter ruim honderdduizend.

De brug is in het Westen voornamelijk bekend door de film "The Bridge on the River Kwai". Echter is het verhaal losjes op de werkelijkheid gebaseerd en sterk geromantiseerd. Ook is in de film de brug van hout en de werkelijke brug dus van staal en beton.

Hoe dan ook een indrukwekkende plek waar zich tijdens de bouw veel verschrikkingen hebben afgespeeld en mensen nodeloos hebben geleden.

Oververhit komen we weer terug in ons hotel waar we, net als in Bangkok, tot een uur of 19.00 aan het zwembad liggen voordat we ons opmaken om te gaan eten bij een lokale avond markt. Westerse toeristen zien we hier nog maar sporadisch waardoor wij weer een toeristische attractie zijn.....