Homebound

Zaterdag 27 mei

Vandaag de laatste dag. We hebben niet echt plannen en ontbijten daarom niet zo vroeg. Onze vlucht gaat pas om 18:50 en we mogen onze kamer sowieso tot 15:30 gebruiken. Om 9:30 worden we opgepikt door onze Tuktuk chauffeur.

In het centrum van Siem Reap kijken we nog even wat rond en laten uiteindelijk onze, deze vakantie, zwaarbelaste voeten. Oor een paar dollar een pedicure behandeling ondergaan. Hierna lopen we weer rond op zachte babyvoetjes.

Vanaf het begin van de middag liggen we in het zwembad om het er nog even van te nemen. Volgens Harry is het dan ook tijd voor het Check out bier en samen met wat anderen nemen we het er nog even van. Zelfs onze verlegen Tuktuk chauffeur, die ons komt ophalen om ons naar het vliegveld te brengen, moet eraan geloven en krijgt een pul bier in z'n handen gedrukt. Harry past zijn levensmotto "live is for living" goed toe. Wederom stappen we beneveld in de Tuktuk. We weten nu al dat we een stuk makkelijker slapen in het vliegtuig.

Hierna gaat alles in een soort van roes en voordat we het weten hebben we de landing ingezet op Schiphol (al weten we nog steeds niet waarom we een doorstart hebben gemaakt en meteen scherp zijn afgebogen om een 2e poging te doen).

Thuis brengen we de dag in een soort van Jetlag achtige toestand door en mijmeren nog wat na over deze reis. Over de supervriendelijke mensen in Vietnam en hoe we ons verbaasden dat het nog vriendelijker kon in Cambodja. Het was weer een avontuur met veel hoogtepunten en onvergetelijke indrukken. Jullie dank voor alle online steun en de leuke berichtjes....tot de volgende.